به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه، در تاریخ هر ملتی، نقش زنان همواره به عنوان نیرویی محرک و تأثیرگذار در تحولات اجتماعی و سیاسی شناخته شده است و تاریخ نشان داده است که هرگاه زنان به میدان آمدند، تحولات مثبت و چشمگیری در پی داشته است.
پیروزی انقلاب اسلامی نیز مانند هر تحول دیگری نتیجه تلاش‌ها و فداکاری‌های همه مردم ایران، از جمله زنان است. انقلابی که علاوه بر تغییر نظام سیاسی، آغازگر دوره‌ای جدید از آگاهی و مشارکت زنان در عرصه‌های مختلف فرهنگی و اجتماعی شد و به نوعی می‌توان گفت از مهم‌ترین دستاوردهای پیروزی انقلاب اسلامی در حوزه زنان، هویت‌بخشی به زن ایرانی و مسلمان و تعریف عملی آن در متن جامعه است.
بانوان ایرانی با شجاعت و اراده‌ای بی‌نظیر، در کنار مردان، به میدان آمدند و نقشی بی‌بدیل را ایفا کردند. آنان نه تنها در میدان مبارزه علیه ظلم و ستم شجاعانه ایستادند بلکه در عرصه‌های فرهنگی و اجتماعی نیز حضوری فعال داشتند. زنان مسلمان ایرانی با قلم و زبان خویش، افکار عمومی را بیدار کردند به ترویج اندیشه‌های آزادی‌خواهانه پرداختند و با برگزاری جلسات آموزشی و فرهنگی، نسل جوان را برای پیوستن به مبارزات آماده کردند و امید و ایمان به پیروزی را در دل مردم زنده نگه داشتند.
در این میان، بانوان شهید، که جان خود را در راه آزادی و عدالت فدای آرمان‌های بزرگ کردند، نمادهایی از این ایثار و فداکاری هستند. آنان با ایستادگی شجاعانه در برابر دشواری‌ها، نامشان را در تاریخ این سرزمین جاودانه کردند.
هر یک از این بانوان، داستانی از عشق به وطن و آرمان‌های انسانی و اسلامی دارند که باید نسل‌های آینده آن‌ها را بشناسند و از آن‌ها الگو بگیرند؛ زیرا ادامه این مسیر نیازمند تلاش‌های مستمر و آگاهانه است.
فهیمه سیاری یکی از این زنان شجاع و انقلابی ایران است که در دوران دفاع مقدس به عنوان یک شهید شناخته می‌شود. او در اول خرداد ۱۳۳۹ در خانواده‌ای مذهبی و فرهنگی در تهران به دنیا آمد.
دوران تحصیلات ابتدایی و راهنمایی را در تهران گذراند سپس همراه خانواده به زنجان رفت. فهیمه در سال ۱۳۵۷ از دبیرستان آذر زنجان در رشته ریاضی فیزیک فارغ‌التحصیل شد و در سال‌های ۵۶ و ۵۷، همزمان با انقلاب اسلامی، به پایگاه مسجد حضرت ولی‌عصر (عج) در زنجان پیوست و از سنین جوانی با ارزش‌های اسلامی و انقلابی آشنا شد.
فهمیه در این پایگاه، تحت تأثیر شخصیت‌های بزرگ مذهبی چون آیت‌الله مشکینی و آقای رضوانی قرار گرفت و تصمیم به ادامه تحصیل علوم دینی در قم گرفت. او دو سال در مکتب توحید و مدرسه علمیه شهید قدوسی مشغول به تحصیل شد و پس از پیروزی انقلاب، با توجه به حضور گروهک های ضد انقلاب در غرب کشور و به‌ویژه کردستان تصمیم گرفت تا با آموزش‌های دینی به آگاهی‌بخشی در میان جوانان آن منطقه بپردازد.
در تاریخ ۶ آذر ۱۳۵۹، فهیمه سیاری به شهر بانه سفر کرد تا بتواند با آموزش‌های صحیح دینی در راستای آگاهی‌بخشی به فرزندان مظلوم آن سرزمین، گام‌هایی را بردارد؛ اما در تاریخ ۱۲ آذر، ماشین حامل او و دو خواهر دانشجو که برای تبلیغ عازم بودند، در منطقه دیوان‌دره مورد حمله قرار گرفت و فهیمه به درجه رفیع شهادت نائل آمد. پیکر پاک او در مزار پایین شهرستان زنجان به خاک سپرده شد.
برگزیده‌ای از مناجات و وصیت نامه شهیده سیاری:
خدایا! دردها مختلف و سطح بینش‌ها متفاوت، کارهایم نه‌تنها به‌خاطر خدا نیست، بلکه به‌خاطر خودم نیز نیست. واقعاً از گذشت عمر خود به بطالت افسوس می‌خورم.
خدایا! چقدر پستی و ذلت به‌همراه دارم، چقدر توشه راه کم و چقدر راه، طولانی و بی‌پایان است.
خداوند! از درگاهت خواستارم که در رابطه با اجتماع، خود را آن‌طور به من بشناسانی که خود می‌پسندی.
خدایا! خوب شدن‌ها را از طریق خودت به من نمایان کن، نه کس دیگر.
خدایا! خوبی‌های غیر خودت را در نزد من بی‌ارزش جلوه بده که رسیدن به آن برایم هدف نباشد.
خدایا! قدرتی ده که شناخت اصیلی از اسلام داشته باشم.
خدایا! قدرتی ده که سنجش میان عمل خوب و بد خود را داشته باشیم.
خدایا! قدرتی ده تا ظرف‌های درون خود را از معصیت پر نسازیم.
خدایا! قدرتی ده که ظرف‌های وجودی عمرمان را خالی نگذاریم و به وسیله نیکی‌ها آن را پر سازیم.
وصیت‌نامه و مناجات‌نامه شهید سیاری نشان‌دهنده عمق ایمان و دغدغه‌های او برای شناخت صحیح اسلام و اخلاق است. او از خداوند طلب قدرت می‌کند تا شناختی اصیل از دین داشته باشد و بر خود نظارت کند که زندگی‌اش خالی از معصیت و گناه باشد. این فرازها نشان‌دهنده روح بلند و آرمان‌گرای اوست که همواره به دنبال معنویت و خدمت به دیگران بود.
انتهای پیام
